FRaNChEsKa CHaTzIPaNaGIoTI

FRaNChEsKa CHaTzIPaNaGIoTI
~ La voix...~

Σελίδες

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΑ ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΙΩΤΗ: 6th Mediterranean Emergency Medicine Congress (MEM...

ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΑ ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΙΩΤΗ: 6th Mediterranean Emergency Medicine Congress (MEM...: 6th Mediterranean Emergency Medicine Congress (MEMC), in Kos Greece, 10-14 September 2011


Θα διεξαχθεί στην Κω από 10 έως 14 Σε...

6th Mediterranean Emergency Medicine Congress (MEMC), in Kos Greece, 10-14 September 2011


6th Mediterranean Emergency Medicine Congress  (MEMC), in Kos Greece, 10-14 September 2011


Θα διεξαχθεί στην Κω από 10 έως 14 Σεπτεμβρίου στο KICC το 6ο Μεσογειακό Συνέδριο Επείγουσας ιατρικής με διεθνή συμμετοχή. Το συνέδριο οργανώνουν η Ελληνική, Ευρωπαική και Αμερικάνικη Εταιρεία Επείγουσας Ιατρικής. Το συνέδριο θα καλύπτεται και από «ιντερνετική» τηλεόραση. Παρακολουθήστε ένα σχετικό βίντεο, όπου θα διαπιστώσετε ότι γίνεται εξαιρετική διαφήμιση για το νησί μας!

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

M o M e N T s...✿ܓ Slideshow



Στίχοι/Lyrics-Μουσικη/Music : Νικος Ζουδιαρης/Nick Zoudiaris
Ερμηνευτης/
singer :Ελευθερια Αρβανιτακη/Eleutheria Arvanitaki

song: Μετρησα/ Metrisa


Μέτρησα τις πιο βαθιές μας διαφορές
I count our deeply arguments
κι ήταν η σχέση μας αυτές
and our relation was them
χάιδεψέ τες αν τις δεις ποτέ
caress tenderly them if you ever saw them

Κι έπειτα το χρόνο μέτρησα να δω
And then I count the time... to see
αν προλαβαίνω να σου πω
If I can catch up on you to tell you
Από μένα πόσα δεν μπορώ
From me which I can't

Ό,τι κι αν γίνει ένα να λες
Whatever happens, say only
πως μ'αγαπάς χίλιες φορές
That you love me, one thousand times
πως μ'αγαπάς χίλιες φορές
That you love me, one thousand times
κι εγώ...εσένα
And I love you

Κι αν μείνει τ'όνειρο μισό
and if the dream stays half
κι αν το φιλί χαθεί κι αυτό
and if the kiss losts
Ένα να λες σαν να'ναι χθες
Just say, like it was yesterday
Πως μ'αγαπάς χίλιες φορές...
that you love me one thousan times

Έψαξα έτσι ένα ψέμα σου να βρω
I look to find a lie you said
να μην μπορώ να τ' ανεχθώ
that I cannot tolerate
και δεν βρήκα ούτε ένα
But I couldn't find one
Κι έπειτα μέτρησα πάλι για να δω
And after I count again to see
αν είν'τα λάθη μου εδώ
If my mistakes are all here
και δεν έλειπε κανένα...
and no one was missing
...
 FRaNCHeSKa
CHaTZiPaNaGIoTI

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

OnNews: Γιατί πρέπει να πείτε «ΟΧΙ» στα greeklish

OnNews: Γιατί πρέπει να πείτε «ΟΧΙ» στα greeklish: "Τι είναι τα greeklish; Τα Greeklish (Γκρίκλις), από τις λέξεις greek (ελληνικά) και english (αγγλικά), γνωστά και ως Grenglish, Λατινοελλ..."

Η ΤΡΥΠΑ


Έσκαβε. Όλο το βράδυ έσκαβε. Ολόκληρο το κορμί του ένα κούφιο άγαλμα στο μπρούτζο της λάσπης χωμένο. Άκουγες τους γδούπους που έκαναν τα χέρια του σαν από σπασμένα πλοκάμια βγαλμένοι. Μπήγονταν βαθιά μέσα στη νοτερή πλάτη του υψίπεδου, μάλαζαν την κρύα πληγή του με ένα θυμό δαγκωμένο. Θυμό φυτίλι που άναβε και κόρωνε. Το κτήνος. Χωμένος μέχρι τα δάχτυλα των ποδιών να χαράζει τη γη λες και προσπαθούσε να την μουτζουρώσει με μια αόρατη πένα.
Και δωσ’ του να πετάει χώμα, τι χώμα δηλαδή χούφτες αγκάθια απόδιωχνε και κάτι αγριοπούρναρα που δεν σου έκανε καρδιά ακόμα και να κατουρήσεις πάνω τους και να βροντάει με τα δόντια του κάτι βρισιές που ούτε το τελευταίο χαμίνι του δρόμου δεν λογάριαζε πως υπήρχαν. Μάνα μου, να σου σηκώνεται η τρίχα από τον τρόμο και πέρα μακριά από την απέναντι πλευρά του φαλακρού βουνού να αναβλύζει τέτοια φλόγα, μα τέτοια φλόγα που λες και χτυπιόταν η γη με τον ουρανό. Χτικιασμένο ντουμάνι. Σαν καμβάς φορτωμένος ναρκωμένα χρώματα.
Μια χαβούζα σκοτωμού και να τον κοιτάμε ώρες τώρα που σκάβει και αυτός να καταριέται τη στιγμή που βρέθηκε σε αυτό το οχυρό και να σπαρταρούν τα μάτια του, μαύρα μάτια σαν γούρνες ξέχειλες από φόβο, και όλο να σκάβει. Άναψαν τα δάχτυλά του, πρήστηκαν οι αγκώνες του, απόσωσαν οι δυνάμεις του αλλά αυτός εκεί να σπαθίζει το χώμα γιατί η ζωή σού δίνει τέτοιο κουράγιο για να μην τη χάσεις που άλλο δεν σκέφτεσαι παρά μια ανάσα ακόμα και μια ακόμα και μια ακόμα. Σαν να κερδίζεις τον ίδιο το διάβολο σε μια σημαδεμένη παρτίδα χαρτιά ή σαν να τον προσκαλείς να χορέψει μαζί σου τανγκό. Τόση ηδονή. Τόση ανέφελη χαρά.
Με τα πολλά πέρασε ο διοικητής, μας μέτρησε έναν προς έναν. Τα γυμνά μας κρανία, τα ρούχα που φορούσαμε ρυτιδιασμένα από τη λάσπη και τη λέρα, τα χάμουρα που δέναμε για παπούτσια. Τα μάτια του δύο μαραμένες τρύπες έλαμπαν στη νύχτα παράταιρα. Μάτια νυφίτσας που έψαχναν λεία μέσα στις άγουρες μορφές του σκοταδιού.
Αυτοί είμαστε ρε κερατά, σκέφτηκε να πει ο διπλανός αλλά φύτεψε το στόμα του μέσα σε ένα ζευγάρι ξερές παλάμες κι ήταν σαν να άκουγες το μυκηθμό που έφτυνε κόμπους κόμπους το ταραγμένο του μυαλό. Δες μας καλά και κοίτα να κρατήσεις την εικόνα γερά μέσα στο κεφάλι σου όταν θα τελειώσεις την επιθεώρηση και με παράστημα στητό όπως ταιριάζει στα γαλόνια σου θα επιστρέψεις στην ωραία σου σκηνούλα και στα ζεστά σου χνώτα.
Αυτός χαμπάρι. Το βιολί του. Γύρισε την πλάτη του και κοίταξε με απέχθεια τον τρωγλοδύτη που είχε φτάσει πλέον μέχρι τη μύτη στη γούβα. Οι κόρες των ματιών του απέκτησαν ξαφνικά μια δονούμενη γυαλάδα. Έμοιαζαν με ερεθισμένους φακούς κάμερας.
Ούρλιαξε. Η ψυχρή σκιά των χειλιών του αναζωπυρώθηκε.
Τι κάνει αυτός ο ζαβός εκεί πέρα;
Κουβέντα. Άχνα δεν βγάζαμε. Ούτε μια σύσπαση οίκτου δεν έκαναν τα πρόσωπα μας.
Δεν μιλάτε, ρε; Τομάρια θα σας φτιάξω εγώ. Σ’ εσένα μιλάω ρε λούστρο. Αναφέρσου τώρα αμέσως.
Αργά αργά έσκασε από το λαγούμι ένα κεφάλι πρησμένο σαν αλόγου. Κατά τ’ άλλα λιγνός. Ένα κλαδάκι το κορμί του και να τον τσίμπαγες δεν θα έτρεχε αίμα. Ο κερατάς που την έκρυβε τόση δύναμη.
Στρατιώτης… στρατιώτης… έξυσε το ιδρωμένο καύκαλό του… στρατιώτης… ξέπνοοι λιμαρισμένοι ώμοι… δεν θυμάμαι…γέρνει το καύκαλο, γέρνουν και οι ώμοι.
Η μπότα του διοικητή κλώτσησε μια κοτρόνα, τον βρήκε στα γεμάτα. Χαμηλά και εύστοχα. Τον έλιωσε ο πόνος. Μα, ποιος πόνος είναι χειρότερος από τον τρόμο του επικείμενου τέλους;
Δεν θέλω να πεθάνω… μούγκριζε δεν μιλούσε… σαν να σχιζόταν το μυαλό του… δεν θέλω να πεθάνω… κι αυτοί θα έρθουν… τους ακούω… εσείς δεν τους ακούτε…από ώρα σε ώρα… από λεπτό σε λεπτό… αυτοί οι κρότοι… Θεέ μου τα αυτιά μου… κάπου να κρύψω τα αυτιά μου… να μην ακούνε…στην τρύπα να πέσω... να μην ακούω άλλο πια…
Έτρεμε σαν χαμόδεντρο. Μισοχωμένος στον παγωμένο καταπιόνα της ξεκοιλιασμένης γης. Άνθρωπος χωρίς σώμα και ρίζα δίχως κορμό.
Πάρτε τον από’ δω να μην τον βλέπω μπροστά μου γιατί αλλιώς θα του φυτέψω μια σφαίρα στο κεφάλι, ούρλιαξε ο διοικητής. Ο λοχίας και το τσιράκι του τον άρπαξαν από τους ώμους και τον έσυραν στην πίσω γραμμή άμυνας. Η μπότα του διοικητή έκανε να κλωτσήσει ξανά. Μετεωρίστηκε για λίγο στον αέρα κι ύστερα σαν να το μετάνιωσε γάζωσε με πάταγο το έδαφος σηκώνοντας έναν μικρό κυματισμό αργιλικής σκόνης.
Μείναμε στις θέσεις μας. Ημίρρευστες τσίμπλες στα μάτια και κάτι σπασμένοι κοπτήρες να χορεύουν τρελά στη ζαλισμένη πάνω γνάθο. Μάσκες αγκαθωτές που οι ώμοι δεν μπορούσαν να κρατήσουν σταθερά στο λαιμό. Τι όμορφος συρφετός. Ενας μικρός κοκκινολαίμης πέταξε πάνω από τη φρέσκια τρύπα τσίμπησε δύο φυλλαράκια με το χειμωνιάτικο ράμφος του και τράβηξε κατά το στόμα της φωτιάς που ερχόταν πλησίστια. Τόσο μακριά αλλά και τόσο κοντά. Τι είναι άλλωστε ο θάνατος; Ένα τσιγάρο δρόμος είναι.
. . .Ένα τσιγάρο δρόμος. . .
Διονύσης Μαρίνος

Τρίτη 3 Μαΐου 2011

✣ 'Εφυγε ο Καλός ΜαΣ Άνθρωπος. . .


★Α Φ Ι Ε Ρ Ω Μ Α★
✣ ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ (29/05/1927 ~ 03/05/2011) 


. . .«Ήθελα να είμαι δουλευταράς». . .!!!
«Δεν είχα ποτέ φιλοδοξία να γίνω καλός ηθοποιός. Ήθελα να είμαι δουλευταράς. Να δουλεύω με ταχύτητες μεγάλες», έχει δηλώσει ο Θανάσης Βέγγος, μιλώντας για το ιδιαίτερο εκείνο στοιχείο που τον έκανε τόσο σπουδαίο και ξεχωριστό ηθοποιό.

Ύστερα από μισό αιώνα, ο Θανάσης Βέγγος, αποδείχθηκε όχι μόνο δουλευταράς, αλλά και κάτι παραπάνω από «καλός ηθοποιός» - κάτι που ποτέ δεν είχε ως φιλοδοξία.
«Έχω τραβήξει πολύ κουπί στη ζωή μου», είχε πει κάποτε, και πράγματι, έστω και μια γρήγορη ματιά στη ζωή του, το αποδεικνύει:
Το ξεκίνημα
--------------
Το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού ως εξαιρετικό ταλέντο με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή, χωρίς να έχει αποφοιτήσει από δραματική σχολή. Η πρώτη του θεατρική παράσταση ήταν στην επιθεώρηση «Ομόνοια πλάτς πλούτς» δίπλα στους Νίκο Ρίζο και Γιάννη Γκιωνάκη, επίσης το 1959.
Τα επόμενα χρόνια, συνεργαζόμενος κυρίως με τον σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη, αναπτύσσει τον τύπο του νευρικού, αεικίνητου ανθρώπου, που τον καθιέρωσε, και αρχίζει να γίνεται δημοφιλής. Με ταινίες όπως «Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ», «Μην είδατε τον Παναή», «Ζήτω η τρέλα», «Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης» έγινε ιδιαίτερα αγαπητός στο ελληνικό κοινό.
Η στενή σχέση του με τον σκηνοθέτη Ντίνο Κατσουρίδη τον οδηγεί στον θρίαμβο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το 1971 με την ταινία «Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;». Κοινό και κριτική τον αποθεώνουν και αποσπά το βραβείο Ανδρικού ρόλου.
Έναν χρόνο μετά, ο ρόλος του στην ταινία «Θανάση, πάρε το όπλο σου!» του χαρίζει ένα ακόμη βραβείο Ανδρικού ρόλου.
Μετά από απουσία αρκετών ετών, ο Παντελής Βούλγαρης φέρνει ξανά τον ηθοποιό στη μεγάλη οθόνη με το «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου» και το «Όλα είναι δρόμος» σε σενάριο Γιώργου Σκαμπαρδώνη.
Θέατρο: Το 1997 ερμηνεύει τον Δικαιόπολι στους «Αχαρνής» και το 2001 στην «Ειρήνη» του Αριστοφάνη, με εξαιρετικές κριτικές που κάνουν λόγο για τον αριστοφανικό Βέγγο.
Τηλεόραση: Τη δεκαετία του '80 ο Θανάσης Βέγγος αποσύρεται από το σινεμά, κάνει λίγες βιντεοταινίες και εμφανίζεται στην τηλεοπτική σειρά «Τα Βεγγαλικά». Το 1990, πρωταγωνιστεί στη σειρά «Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης» στον ΑΝΤ-1. Το 2002 πρωταγωνιστεί στην τηλεοπτική σειρά «Περί Ανέμων και Υδάτων».
Επίσης, το 2002, ο δήμος Κορυδαλλού τίμησε τον ηθοποιό δίνοντας το όνομά του στο, 1900 θέσεων, δημοτικό αμφιθέατρο. Τον Οκτώβριο του 2008 ο δήμος Πειραιά μετονόμασε την πλατεία Ευαγγελισμού στο Νέο Φάληρο, γενέτειρα του Θανάση, σε πλατεία Θανάση Βέγγου.
Μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Σωματείου Παραγωγών. Παντρεύτηκε την Ασημίνα με την οποία απέκτησε δύο γιους.

Ο Θανάσης Βέγγος ήταν Έλληνας κωμικός ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου. Είχε παίξει σε 126 ταινίες, σε 52 από τις οποίες ως πρωταγωνιστής και είχε σκηνοθετήσει (πρωταγωνιστώντας ταυτόχρονα) ακόμη επτά ταινίες. Θεωρείται ένας από τους πιο δημοφιλείς κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ μέχρι πρόσφατα συνέχιζε να εμφανίζεται σε ταινίες, τηλεόραση και θέατρο.

Βιογραφία
------------
Γεννήθηκε στον Πειραιά, στο Νέο Φάληρο, στις 29 Μαΐου του 1927 από το Βασίλη και την Ευδοκία Βέγγου, των οποίων ήταν και το μοναδικό παιδί. Ο πατέρας του ήταν δημόσιος υπάλληλος, συγκεκριμένα εργαζόταν στην Εταιρεία Ηλεκτρισμού, και ήρωας της αντίστασης. Μετά τον πόλεμο, εκδιώχθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων. Η απόλυση του πατέρα του προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, σοβαρό οικονομικό πρόβλημα στην οικογένεια του Θανάση, κάτι που τον αναγκάζει να ριχτεί στον αγώνα για το μεροκάματο. Κυριότερη μεταξύ των επαγγελμάτων με τα οποία ασχολήθηκε ήταν η απασχόληση σε επεξεργασίες δερμάτων. Παράλληλα έκανε διάφορα μικροθελήματα στη γειτονιά του. Τα χρόνια1948-1950 εξορίστηκε στη Μακρόνησο, όπου γνωρίστηκε με τον μετέπειτα γνωστό σκηνοθέτηΝίκο Κούνδουρο. Αυτή η γνωριμία οδήγησε στην πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, το1954 στην ταινία Μαγική Πόλις του Κούνδουρου. Για τα επόμενα πέντε χρόνια έπαιξε σε μικρούς ρόλους, εργαζόμενος παράλληλα και ως φροντιστής στα πλατό. Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε σε μερικές από τις πιο ιστορικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, όπως Ο δράκος,Διακοπές στην Αίγινα, Μανταλένα, Συννεφιασμένη Κυριακή, Ο Ηλίας του 16ου, Ποτέ την Κυριακή. Ο πρώτος του μεγάλος ρόλος είναι μαζί με το Νίκο Σταυρίδη στην ταινία Οι δοσατζήδες του 1960. Τον ίδιο καιρό, το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού όχι από Σχολή αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή. Η πρώτη του θεατρική παράσταση ήταν στηνεπιθεώρηση «Ομόνοια πλατς πλουτς», δίπλα στους Νίκο Ρίζο και Γιάννη Γκιωνάκη, επίσης το 1959.
Τα επόμενα χρόνια, συνεργαζόμενος κυρίως με τον σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη, αναπτύσσει τον τύπο του νευρικού, αεικίνητου τύπου, που τον καθιέρωσε και αρχίζει να γίνεται δημοφιλής. Με ταινίες όπως Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ, Μην είδατε τον Παναή, Ζήτω η τρέλα, Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης καθιερώνεται στη συνείδηση του κοινού. Το 1964, σε αναζήτηση καλλιτεχνικής ελευθερίας, ίδρυσε τη δική του εταιρία παραγωγής ΘΒ - Ταινίες Γέλιου. Την περίοδο 1965-1969, συνεργαζόμενος με τον Πάνο Γλυκοφρύδη και τον Ερρίκο Θαλασσινό, αλλά και σκηνοθετώντας ο ίδιος κάποιες φορές, γύρισε τις καλύτερες κατά γενική ομολογία ταινίες του, όπως τις Φανερός πράκτωρ 000, Τρελός, παλαβός και Βέγγος, Ποιος Θανάσης;, που τις χαρακτηρίζουν το σουρεαλιστικό χιούμορ, ο αυτοσχεδιασμός και η πηγαία ερμηνεία. Παρά την εμπορική και καλλιτεχνική τους επιτυχία, οι ταινίες αυτές οδηγούν την εταιρία του Βέγγου σε κλείσιμο και τον ίδιο σε οικονομική καταστροφή, από την οποία θα συνέλθει μόνο μετά από πολλά χρόνια.
Η καριέρα του συνεχίζεται με τον σκηνοθέτη Ντίνο Κατσουρίδη, ενώ η δημοτικότητά του παραμένει σταθερή κι οδηγεί στην αποθέωσή του από τον κόσμο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1971, όπου η ταινία Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση; αποσπά τα βραβεία κριτικών και κοινού. Άλλη σημαντική ταινία αυτής της περιόδου είναι Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας του 1976. Η θεματολογία των ταινιών του μετατοπίζεται προς την κοινωνική κριτική, ενώ το 1983 σταματά για λίγα χρόνια να κάνει κινηματογράφο. Τη δεκαετία του '80 ασχολείται με το γύρισμα έξι βιντεοταινιών και της τηλεοπτικής σειράς Βεγγαλικά που, μετά από προσπάθειες πολλών ετών, προβλήθηκε τελικά στην τηλεόραση το 1988. Το 1990 εμφανίστηκε στη σειρά του ΑΝΤ1 Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης.
Η επιστροφή του στον κινηματογράφο γίνεται με την ταινία Ήσυχες μέρες του Αυγούστου του Παντελή Βούλγαρη. Η ερμηνεία του έχει πια διαφοροποιηθεί, είναι χαμηλών τόνων αλλά μεγάλης εκφραστικότητας, με κορυφαία στιγμή το ρόλο του στην ταινία Όλα είναι δρόμος του 1998. Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε επίσης στην Επίδαυρο, το 1997 στο ρόλο του Δικαιόπολι στους Αχαρνής και το 2001 στην Ειρήνη τουΑριστοφάνη με μεγάλη επιτυχία. Το 2002, σχεδόν πενήντα χρόνια μετά την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση, ο Θανάσης Βέγγος κράτησε έναν από τους βασικούς ρόλους στην τηλεοπτική σειρά Περί ανέμων και υδάτων. Συνεχίζει μέχρι σήμερα να είναι από τους πιο αγαπημένους και δημοφιλείς κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου.
Ο Θανάσης Βέγγος ήταν μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Σωματείου Παραγωγών. Ήταν μόνιμος κάτοικος της Αθήνας. Την εποχή που γυριζόταν Ο δράκος παντρεύτηκε την Ασημίνα Βέγγου, με την οποία ήταν μαζί μέχρι το τέλος της ζωής του, και είχαν δύο γιους.
Απεβίωσε στις 3 Μαΐου 2011 στις 7:10 το πρωί, ενώ νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός.

Βραβεύσεις
--------------
Θανάσης Βέγγος είχε τιμηθεί με τα παρακάτω βραβεία:
Έτος Φορέας Βραβείο Ταινία
1962
Ένωση Ελλήνων κριτικών
1971
Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
Α' Ανδρικού Ρόλου Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;

1971
Ένωση Ελλήνων κριτικών Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;
1972
Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Ερμηνείας Α' Ανδρικού Ρόλου* Θανάση, πάρε τ' όπλο σου

1991
Κρατικό βραβείο Ερμηνείας Β' Ανδρικού Ρόλου Ήσυχες μέρες του Αυγούστου

1993
Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Ειδικό βραβείο για το σύνολο του έργου του
2008
Πρόσωπα 2008 Ειδικό βραβείο για το σύνολο του έργου του
*Το βραβείο αυτό του δόθηκε και ως αντίδραση στο τότε καθεστώς.

// Το 2002 ο Δήμος Κορυδαλλού τίμησε τον καταξιωμένο ηθοποιό δίνοντας το όνομά του στο 1.900 θέσεων, δημοτικό αμφιθέατρο της περιοχής.[1]
// Τον Οκτώβριο του 2008 ο Δήμος Πειραιά μετονομάζει, ύστερα από απόφαση του Δ.Σ., την πλατεία Ευαγγελισμού στο Νέο Φάληρο, γενέτειρα του ηθοποιού, σε πλατεία Θανάση Βέγγου.

Φιλμογραφία
---------------
* Μαγική πόλις (1954)... Θανάσης
* Καταδικασμένη κι απ' το παιδί της (1955)
* Ο δράκος (1956)... Σπαθής
* Κυριακάτικοι ήρωες (1956)... ναύτης, φίλαθλος
* Το κορίτσι με τα μαύρα (1956) .... χωροφύλακας
* Το κορίτσι με τα παραμύθια (1956)
* Το κορίτσι της αμαρτίας (1957)
* Έχει θείο το κορίτσι (1957) .... ταξιτζής
* Μαρία Πενταγιώτισσα
* Τσαρούχι, πιστόλι, παπιγιόν
* Της τύχης τα γραμμένα (1957) ... Μουτζουρίδης
* Για το ψωμί και τον έρωτα, ή Συννεφιασμένη Κυριακή (1957)... Θανάσης
* Ο Μιμίκος και η Μαίρη (1958)
* Κάθε εμπόδιο για καλό (1958)... Γιάννης Παπαδόπουλος, νευρολόγος
* Χαρούμενοι αλήτες
* Η φτώχεια θέλει καλοπέραση
* Διακοπές στην Αίγινα (1958)
* Το εισπρακτοράκι
* Ο θείος από τον Καναδά (1959) .... Πάνος
* Δοσατζήδες (1959)
* Η μουσίτσα(1959)... Φοίβος
* Γαμήλιες περιπέτειες (1959)... παγοπώλης
* Καραγκιόζης, ο αδικημένος της ζωής .... Μελέτης Μελετόπουλος
* Ανθισμένη αμυγδαλιά (1959)
* Το αγοροκόριτσο .... σερβιτόρος
* Ο Ηλίας του 16ου (1959) .... Θωμάς
* Περιπλανώμενοι Ιουδαίοι
* Τα ντερβισόπαιδα (1960) .... Πολύδωρος
* Τυφλός άγγελος (1960)
* Το ραντεβού της Κυριακής (1960)
* Μήτρος και Μητρούσης στην Αθήνα (1960) .... Μήτρος
* Το κλοτσοσκούφι (1960)... θυρωρός
* Ποτέ την Κυριακή (1960)
* Η αυγή του θριάμβου (1960)
* Ερωτικά παιχνίδια (1960)... ξενοδόχος
* Για σένα την αγάπη μου (1960)
* Οι 900 της Μαρίνας (1960) ... Παρτσακλής
* Μια του κλέφτη
* Μανταλένα (1960) .... χωροφύλακας
* Ζητείται ψεύτης (1961) .... Βρασίδας
* Χαμένα όνειρα (1961)... Βαγγέλης
* Ποια είναι η Μαργαρίτα (1961) ... Γρηγόρης Λαδιάς
* Οικογένεια Παπαδοπούλου (1961) ... Σπύρος
* Λάθος στον έρωτα (1961) ... Θύμιος
* Η Λίζα και η άλλη .... Πέτρος Βανδής
* Η κατάρα της μάνας (1961)... Πασχάλης
* Δούλεψε για να φας (1961) ... Αυγουστής
* Ευτυχώς τρελάθηκα .... Μανώλης
* Το πιθάρι (1962)
* Ψηλά τα χέρια Χίτλερ (1962).... Παναγής
* Το πιθάρι (1962)... Ανδρέας
* Ζήτω η τρέλα .... Ρωμαίος
* Ο βασιλιάς της γκάφας (1962).... Φρίξος
* Αστροναύτες για δέσιμο
* Μην είδατε τον Παναή (1962) .... Παναής Παπαπαναγόπουλος
* Γαμπρός για κλάματα
* Η νύφη το 'σκασε (1962)... Χαρίλαος
* Δουλειές του ποδαριού (1962).... Μήτρος
* Ο ατσίδας (1962).... Θρασύβουλας
* Ο Ιππόλυτος και το βιολί του (1963) .... Ιππόλυτος
* Τύφλα να 'χει ο Μάρλον Μπράντο (1963).... Στέφανος Αυγερινός
* Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης (1963) .... Θανάσης Μπιρμπίλης
* Ο τρελάρας (1963) .... Ερρίκος Δελαπόρτας
* Το τυχερό πανταλόνι(1963)... Θανάσης Φουκαράς
* Σχολή για σωφερίνες (1964)... Μπάμπης
* Οι φτωχοδιάβολοι (1964)... Φρίξος
* Ο καταφερτζής (1964)... Κανέλλος Καραμπατσάς
* Ο πολύτεκνος
* Θα σε κάνω βασίλισσα (1964) .... Αντώνης Τσιλιβίκης και Αντώνης 
Μπεϊζάνης
* Έξω φτώχεια και καλή καρδιά (1964).... Θανάσης Κούτρας
* Ευτυχώς τρελάθηκα (1966) ... Μανώλης
* Τα δίδυμα .... Σταμάτης / Μπούλης
* Είναι ένας τρελός, τρελός, τρελός Βέγγος (1965) .... Θανάσης Θανασάκης
* Ο παπατρέχας (1966) .... Πολύδωρος Λαγός
* Φανερός πράκτωρ 000 (1967) .... Αθανάσιος Βόμβας (Θου Βου)
* Πάρε κόσμε (1967) .... Αγαθοκλής
* Τρελός, παλαβός και Βέγγος .... Θανάσης
* Δόκτωρ Ζι-Βέγγος (1968) .... Θανάσης
* Ποιός Θανάσης (1968) .... Θανάσης
* Ένα ασύλληπτο κορόιδο (1969)... θανάσης
   Χατζηπαπαγεωργακοπουλοκωνσ
ταντινογιαννόπουλος
* Θου-Βου: φαλακρός πράκτωρ, επιχείρησις Γης Μαδιάμ (1969).... Αθανάσιος
   Βόμβας
* Ένας Βέγγος για όλες τις δουλειές (1970) .... Θανάσης Χατζηκαραθανάσης
* Ο Θανάσης, η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα (1970) .... Θανάσης
* Διακοπές στο Βιετνάμ (1971) .... Θανάσης
* Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση; (1971) .... Θανάσης
* Ξένοιαστος παλαβιάρης .... Θανάσης
* Θανάση, πάρε τ' όπλο σου (1972) .... Θανάσης
* Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ (1973) .... Θανάσης Ζεβεδαίος
* Δικτάτωρ καλεί Θανάση .... Θανάσης
* Ο τσαρλατάνος... Θανάσης και Αθανασία κι ο πατέρας τους, μπάρμπα
   Λευτέρης
* Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας (1976) .... Θανάσης
* Από πού πάνε για τη χαβούζα; (1978) .... Θανάσης Παπαθανάσης
* Βέγγος ο υπέροχος
* Ο παλαβός κόσμος του Θανάση (1979) .... Θανάσης
* Ο φαλακρός μαθητής (1979).... Θανάσης
* Θανάση, σφίξε κι άλλο το ζωνάρι (1980) .... Θανάσης Μαγγάνας
* Βέγγος, ο τρελός καμικάζι (1980)... Θανάσης Τράμπας
* Το μεγάλο κανόνι (1981) .... Θανάσης Απαλοχέρης
* Ο Θανάσης και το καταραμένο φίδι (1982) .... Θανάσης
* Τρελός και πάσης Ελλάδος (1983) .... Θανάσης
* Ο Θανάσης στη χώρα του «Θα» (1988, βίντεο) .... Θανάσης
* Made in Greece (1988)
* Τρελοκομείον η Ελλάς (βίντεο)
* Θανάσης ο αισιόδοξος (1989, βίντεο) .... Θανάσης
* Το δίδυμο της συμφοράς (βίντεο)
* Κρεβάτι για πέντε (βίντεο)
* Ο πρωταθλητής (βίντεο)
* Θανάσης ο βομβιστής (1990, βίντεο)... Θανάσης
* Ήσυχες μέρες του Αυγούστου (1991) .... Νικόλας
* Ζωή χαρισάμενη (1993) .... Μάρκος
* Το βλέμμα του Οδυσσέα (1995) .... ταξιτζής
* Βήματα (1996, τηλεταινία)
* Όλα είναι δρόμος (1998) .... θηροφύλακας
* Το αίνιγμα (1998).... Λίνος και Θανάσης
* Η ιστορία της Λίλυ (2002)
* Ψυχή Βαθειά (2009)
* The Flight of the Swan (2010)

Τηλεόραση
-------------
* Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης (ΑΝΤ1, 1990) .... Θανάσης Παπαθανάσης
* Έρωτας, όπως έρημος (ΝΕΤ, 2003) .... Αναστάσης
* Περί ανέμων και υδάτων (Mega, 2002) .... Λύσανδρος
* Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου (ΑΝΤ1, 2006) .... Αρίστος
* Βεγγαλικά (ΕΡΤ)
* Η Θεσσαλονίκη της νοσταλγίας μας(ΕΤ3,2009)



Αἰωνία ἡ μνήμη τοῦ Ἀθανασίου. . . 

Φραντσέσκα Χατζηπαναγιώτη
3 Μαΐου 2011

Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

ΓΙΑ ΈΝΑ ΚοΜΜάΤι ΟΥΡΑΝΟ. . .


❀ܓ♪♫…ΚαΛή ΑνΑ(σ)ΤαΣη…♪♫❀ܓ
Για ένα κομμάτι ουρανό. . .
 
Για το γαλάζιο του που θα ξεκουράζει το βλέμμα μου
ή το έναστρο μαύρο του που θα ταξιδεύει τη σκέψη μου
Γι’ αυτόν τον ήλιο του που θα με αναζωογονεί
ζεσταίνοντας το σώμα μου και μαζί την ψυχή μου…
Για το φως του που θα ξεδιαλύνει τα σκοτάδια που θα συναντώ…
Για την βροχή που θα με δροσίζει και θα με θρέφει,
και θα ξεπλένει τα περιττά της καθημερινότητάς μου…
Για ένα κανάλι επικοινωνίας με τον Πλάστη μου
που θα μου κάνει πιο φανερές τις ενέργειές Του…
Γι’ αυτό το γειτόνεμα μαζί Του…
Για ένα κομμάτι ουρανό…

Γι’ αυτό που αλλιώς πες το ένα «ΕΜΕΙΣ»…
                
     Φραντσέσκα Χατζηπαναγιώτη

Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

ΚΑΛΟ Τ Α Ξ Ι Δ Ι Νίκο. . .

ΚαΛό ΣοΥ ΤαΞίΔι Νίκο. . .

Ο Νίκος Παπάζογλου μας άφησε σήμερα 17 Απριλίου 2011, σε ηλικία μόλις 63 ετών, μετά την άνιση μάχη που έδωσε γενναία με τον καρκίνο...
Ημέρα βροχερή και το κενό τεράστιο για όλους μας που μεγαλώσαμε με τα τραγούδια του. . .
Α Υ Γ Ο Υ Σ Τ Ο Σ (Θα πάω κι ας μου βγει και σε κ α κ ό. . .)
Μα γιατί το τραγούδι να 'ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ' την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με 'πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις

Σ' αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το 'χει δει

Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή

Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Το ΑνΥπέρΒΛηΤο ΕΓΩ...


ܓ♪♫… «…Η όραση μας είναι πολύ περιορισμένη στο φάσμα 



του φωτός, η ακοή μας είναι πολύ περιορισμένη στο φάσμα του ήχου, η αντίληψη μας είναι πολύ περιορισμένη στο φάσμα της ζωής, γενικά οι "συνήθεις" φυσικές μας αισθήσεις είναι πολύ περιορισμένες στο φάσμα των ενεργειακών πεδίων του "κόσμου", παρ' όλα αυτά το "Εγώ
" μας είναι αδικαιολόγητα απεριόριστο στο φάσμα της ζωής…»ܓ♪♫
Φραντσέσκα Χατζηπαναγιώτη

Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

Η Επόμενη Ζωή Μου (Woody Allen). . .





Την επόμενη ζωή μου θέλω να την ζήσω α ν ά π ο δ α.
Ξεκινάς από νεκρός.Έτσι το γλιτώνεις αυτό.
 Μετά ξυπνάς σε ένα γηροκομείο και αισθάνεσαι κάθε μέρα και καλύτερα. Σε πετάνε έξω από το γηροκομείο γιατί δεν είσαι πλέον τόσο γέρος. Πηγαίνεις και εισπράττεις την σύνταξή σου και μετά όταν αρχίζεις να δουλεύ...εις 
Σου δίνουν δώρο ένα χρυσό ρολόι και κάνουν πάρτι για σένα την πρώτη μέρα στην δουλειά.
 Δουλεύεις τα επόμενα 40 χρόνια μέχρι να γίνεις νέος και να χαρείς την ζωή.
 Κάνεις πάρτι, πίνεις αλκοόλ και γενικά είσαι «ατακτούλης».
 Μετά είσαι έτοιμος για το γυμνάσιο. Μετά πας στο δημοτικό, γίνεσαι π α ι δ ί, παίζεις. 
Δεν έχεις ευθύνες, γίνεσαι βρέφος μέχρι τη στιγμή που γεννιέσαι.
 Μετά περνάς 9 μήνες κολυμπώντας σε ένα πολυτελές σπά με όλα τα κομφόρ, κεντρική θέρμανση και πλήρη εξυπηρέτηση, μεγαλύτερο χώρο κάθε μέρα!
 και... - Νάτο !! Τελειώνεις ..........


Φραντσέσκα Χατζηπαναγιώτη

Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

ΕΜΒΟΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ! ! !


Patent application title: 

CANCER VACCINE COMPRISING A MUCIN 1 (MUC1) T CELL EPITOPE-DERIVED PEPTIDE

Inventors:  Geoffrey Allan Pietersz  Vasso Apostolopoulos  Ian Farquhar Campbell McKenzie
Agents:  SHERIDAN ROSS PC
Assignees:  4G VACCINES PTY LTD
Origin: DENVER, CO US
IPC8 Class: AA61K3900FI
USPC Class: 4241851
Patent application number: 20090317414

Abstract:
A cancer vaccine, and a composition for the ex vivo priming of dendritic cells, is disclosed which comprises a MUC1 T cell epitope-derived peptide or peptide analogue capable of provoking a cytotoxic T cell immune response. Particular MUC1 T cell epitope-derived peptides disclosed include TTAPPVHGL, STAPPVHGL, STAPPAHGL, TTAPPAHGV and SAPDTYPAL.


FIELD OF THE INVENTION

[0001]The present invention relates to the prevention and/or treatment of cancer characterised by Mucin 1-positive (MUC1+) tumour cells. More particularly, the present invention relates to a cancer vaccine and composition for the ex vivo priming of dendritic cells, each comprising a MUC1 T cell epitope-derived peptide or peptide analogue.


Read more: http://www.faqs.org/patents/app/20090317414#ixzz1IkCCwKcJ

Read more: http://www.faqs.org/patents/app/20090317414#ixzz1IkBkWN9G


Read more: http://www.faqs.org/patents/app/20090317414#ixzz1IkB171OM

Τρίτη 5 Απριλίου 2011

Φταῖνε μόνον οἱ πολιτικοί;;;


Δευτέρα, 4 Απριλίου 2011

ΦΤΑΙΝΕ ΜΟΝΟΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ;


Του Σαράντου Καργάκου
Ιστορικού - Συγγραφέα

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ την 1/4/2011

Δέν θά πῶ - ἄλλωστε οὐδέποτε τό εἶπα– ὅτι οἱ πολιτικοί μας εἶναι λουλούδια γιά μύρισμα. Καί δέν θά εἶχα ἀντίρρηση νά πετάξουμε πολλούς ἀπό τήν Ταρπηία Πέτρα διά τά φαῦλα πού ἔπραξαν καί γιά τήν πολιτική τοῦ Συβαριτισμοῦ πού καλλιέργησαν. Κι ἐπειδή ἐνδέχεται κάποτε νά λάβουμε κάποιο μέτρο σωστό, δηλαδή γιά τή δημοκρατία σωστικό, ἐξηγῶ ὅτι Ταρπηία Πέτρα λεγόταν ὁ νότιος γκρεμός τοῦ Καπιτωλίου τῆς Ρώμης, ἀπ᾽ ὅπου ρίχνονταν οἱ κακουργήσαντες πολίτες (οἱ δοῦλοι σταυρώνονταν).
Ἀλλά δέν εἶναι σωστό ὅλα τά errata(= ἡμαρτημένα) νά τά φορτώνουμε στούς πολιτικούς καί νά μένει στό ἀπυρόβλητο ἡ πνευματική ἡγεσία τοῦ τόπου αὐτοῦ. Οἱ πνευματικοί ἄνθρωποι πρέπει νά δροῦν ὅπως οἱ χῆνες τοῦ Καπιτωλίου. Νά ἀγρυπνοῦν καί νά προειδοποιοῦν. Πληρώνουμε εὐρώστους μισθούς σέ ἑκατοντάδες μεγαλοθεσίτες οἰκονομολόγους. Γιατί δέν μίλησαν γιά τήν ἐπερχόμενη κρίση; Τηροῦσαν σιγή ἀσφαλείας γιά νά μήν τούς κοποῦν κάποια «προγράμματα» ἤ γιά νά μήν κοποῦν ἀπό κάποιες ἐπιτροπές «σοφῶν»;
Ἀσφαλῶς καί οἱ λογοτέχνες δέν θά ᾽πρεπε νά εἶναι «σύννεφα μέ πανταλόνια», γιά νά μιλήσω Μαγιακοφσκικῶς. Οὔτε αὐτοί ἀπαλλάσσονται ἀπό εὐθύνες. Ὁ Μπρέχτ εἶχε πεῖ πώς ὅταν ἔλθουν δύσκολοι καιροί, ὁ λαός δέν θά πεῖ τί ἔπραξαν οἱ πολιτικοί. Θά πεῖ: «Γιατί δέν μίλησαν οἱ ποιητές;». Μήπως γιά νά μή χάσουν κάποιο κρατικό βραβεῖο ἤ κάποια θέση σέ ὑπουργεῖο;
Σήμερα ὀ λαός φτύνει τούς πάντες. Διότι τάχα τόν πρόδωσαν. «Ἀλλ᾽ οἱ κατ᾽ ἄνεμον πτύοντες τά ἑαυτῶν πρόσωπα πτύουσι». Καθρέφτες ὑπάρχουν σέ κάθε σπίτι. Ἄς κοιταχτεῖ καθείς, κι ἐκεῖ ἄς φτύσει. Διότι, ἄν φταῖνε οἱ πολιτικοί, φταίει κι ὁ πολίτης. Εἰκόνα του εἶναι –γιά νά τό πῶ κατά τόν τρόπο τῆς Γαλάτειας Καζαντζάκη– οἱ πολιτικοί, καί τοῦ μοιάζουν. Κάποιοι πολιτικοί μπορεί νά «ἔφαγαν». Ὁ λαός τούς ψήφιζε γιά νά μπορεῖ νά «τρώει» κι αὐτός. Νά μπορεῖ νά παραβαίνει τό νόμο, νά καταπατεῖ δημόσιες ἐκτάσεις, νά κτίζει αὐθαίρετα, νά πουλᾶ «ξίκικα», νά μήν πληρώνει πρόστιμα γιά παραβάσεις, νά διπλασιάζει τό κοπάδι του στά χαρτιά καί νά μοιράζεται τά λεφτά μέ τόν «μετρητή» τῆς νομαρχίας. Κι ὅταν ἔπεφτε χαλάζι, νά κάνει –σάν τόν «κεφαλονίτικο παπά»– τά 12 χαλαζόπληκτα στρέμματα 13 καί κάτι παραπάνω. Φταίει κι ὁ λαός πού ἔκανε τίς διαβόητες ἐπιδοτήσεις οὐίσκυ στά ἀναρίθμητα ἀνά τήν ἐπικράτεια «σκυλάδικα» (Γιαννοπουλικῶς «Κέντρα Πολιτισμοῦ») καί χαρτοπαίγνιο στά «τεμπελάδικα». Φταίει ὁ λαός, διότι, ὅπως τό λέει ὁ Θουκυδίδης, ἤθελε νά βλέπει λόγια καί ν᾽ ἀκούει ἔργα. Φταίει ὁ λαός πού ἔβαζε –καί βάζει– τό κόμμα πάνω ἀπό τήν πατρίδα. Φταίει, γιατί ἔκανε τό κόμμα ὄργανο γιά τήν δική του «παρτίδα». Φταίει ὁ λαός, γιατί ἀνέκτησε μιά χούφτα «μοσχανθούς» νά διαλύσουν τό σύμπαν κι αὐτός νά νανουρίζεται μέ τά «μπλά-μπλά» τῆς τηλοψίας.
Φταίει ὀ λαός, γιατί, κι ἄν καμμιά φορά ψήφισε καλούς, δέν τούς ἄφησε νά δράσουν καλά· τούς ὑποχρέωσε νά πράξουν ρουσφετολογικά. Φταίει ὁ λαός, γιατί ἐνῶ ἦσαν πάντα στά ψηφοδέλτια κάποιοι ἄνθρωποι μέ ἀξία, αὐτός πήγαινε καί σταύρωνε τήν πλέον καλλιπάρειον «ἀρτίστα». Ἡ «ἀναγνωρισιμότητα» ἔφαγε τή δημοκρατία. Κι ἐνῶ ὑπάρχουν ἄνθρωποι μέ προσόντα, ἤθος καί κύρος, δέν τολμοῦν νά εἰσέλθουν στόν πολιτικό στίβο γιά νά μή γελοιοποιηθοῦν, ὑποσκελιζόμενοι ἀπό ἐπιδέξια μηδενικά. Ἔτσι τό κοινοβούλιο κατάντησε παθολογικό πάνθεον μικρότητας καί συναλλαγῆς.
Καί ἡ «Ζενέ ντορέ», ἡ χρυσή νεολαία μας (ὁ ὅρος εἶναι τοῦ 19ου αἰ.) ραχατεύει· καί ἐπέτρεψε νά ὑποκατασταθεῖ ἀπό θορυβώδεις ἀλλά καλά ὀργανωμένες μειοψηφίες πού κυρίως προέρχονται ἀπό ἀριστοκρατικές συνοικίες. Οἱ μπαμπάδες ἐλέγχουν τό κράτος καί οἱ βλαστοί τους τό παρακράτος. Ἰδού γιατί πολλοί ἐπώνυμοι κόπτονται ὑπέρ τῆς «κουκούλας», ἰδού γιατί –ὑπό τό πρόσχημα τῶν «προσωπικῶν δεδομένων»– διατηρεῖται ἡ ἀνωνυμία νεαρῶν ἐγκληματικῶς δρώντων. Κάτω ἀπό τήν «κουκούλα» κάποιου ἀνερμάτιστου ἠθικά νεανίσκου, πιθανῶς νά κρύπτεται ὁ γυιός κάποιου ἐπώνυμου «μεγαλίσκου».
Δέν θέλω πάντα νά γίνομαι δυσάρεστος καί «μάντις κακῶν». Ἀλλά δέν μπορῶ νά ἀκούω στήν τηλοψία αὐτή τήν γλοιώδη λαοκολακεία: «Ὁ λαός δέν φταίει». Πταίει καί παραπταίει! Ἀπό πολλές ἀπόψεις θυμίζει τούς Ἀργεντίνους μιᾶς ἄλλης ἐποχῆς πού εἶχαν κάνει σύνθημα τό εἰλικρινέστατο: «Λαντρόνε νον λαντρόνε, θερέμος Περόνε» (= Κλέφτης ξεκλέφτης, ψηφίζουμε Περόν). Καί... πρόκοψαν! Ἔκαναν ἄρχοντες τούς Ναπολέοντες τοῦ ἐγκλήματος.
Γιά νά μήν ἔχουμε τέτοια φαινόμενα κι ἐδῶ, ἄν καί ὁ ἐγκληματικός Ναπολεοντισμός κάνει ἤδη «στράτα», εἶναι καιρός νά σταματήσει ἡ κυριαρχία τῶν «ἀπαράτσικ» (γιά νά ἐκφραστῶ κομμουνιστογλωσσικῶς), τῶν κομματικῶν στελεχῶν πού ἔχουν κάνει τό κράτος τσιφλίκι τους. Ἡ χωρίς προηγούμενο ἠθική χρεωκοπία τοῦ συνδικαλισμοῦ μετέτρεψε τήν ἄλλοτε εὔρωστη ἐργατοαγροτική μας τάξη σέ μιά ζαμπουνιάρικη (= ἀρρωστιάρικη) τάξη μέ βαρέμικες τάσεις. Λυπᾶμαι πού θά τό πῶ ὅσο κι ἄν εἶναι πικρό: Ἐνεργοῦμε σάν νά κουβαλᾶμε μέσα μας τήν ἐπιθυμία τοῦ θανάτου. 

http://www.sarantoskargakos.gr
 

  Φραντσέσκα Χατζηπαναγιώτη